Зомин. Эски хотиралардан бириси.

Лицейнинг математика гуруҳида тригонометрия ва логарифмларни ўрганиб юрган вақтимда, қуйи синфлардан биридаги бир оҳукўз билан кўзларимиз тўқнашиб қолади. Шу ондан эътиборан, тенгламаларнинг тўрт томони, дафтарларнинг бошию охири, дуч келган жойи шеърий сатрлар билан қоплана бошлайди.

Ўртоғим бир дафтаримни бекитиқча олиб, туман газетаси муҳаррири бўлган амакисига кўрсатганидан кейин, таҳририятга қатнаб қоламан. У ерда каминага ажратилган ғарибгина хонадаги столимнинг устида жудаям-жудаям эскирибкетган ёзув машинкаси ва сарғайиб кетган қоғозлар туради. Қанчалик тиришмайин, у дамларни бошқалар каби ажиб дамлар сифатида хотирамда гавдалантира олмаяпман. Дераза синиғидан шамол ғувиллаб кирар, шифтдан томчи тушиб, полни чиритар эди. Очиқ-ойдин шундай эди. (Эҳтимолки, ҳозир саломатлигим дуруст эмаслигида ўша узоқ қиш кунларида ўша хонада ўтказган иш кунларимнинг ҳам асорати бордир?)

Мени ўша даргоҳга бир нарса боғлаб олганди. Устига онасининг ёки синглисининг кийимларини ҳам илиб келаверадиган ёшгина мухбир-шоир Хайрулла ва унинг китоблари. У сархуш эмаслигида ҳам тузук суҳбатдош бўлгандир эҳтимол (уни бу мақомда кўриш каминага насиб этмаган-да), лекин ман кўрган кунларда ундан эшитганим ҳикоялар, сирлар ва турфа орзулар таъсирига берилиб, ҳаёт тарзим ўзгарган, бошқа поездга ўтиб олганман. Сўзга меҳрим тушган, унинг қудратига ишончим юксалган.

Кейин, шаҳарга келиб, тўғри журналистика факултетига бош суқдим.
Илк кунларданоқ умидларим синиқлари йўлимни тўсган бўлса-да, то “халқ душмани”га чиқарилиб, ўқишдан кетишимни хоҳлаб қолишмагунича дарсларга бориб юрдим.

Кейин, бошқа поездда давом этдим.
У поезд ҳам изидан чиқиб кетганида эса, яна журналистикага қайта қолдим. Ҳозир шу ерда осуда ва тинч ҳаёт кечираяпмиз.

Хайрулла 27-июнни интизорлик билан кутарди. Бу унинг ҳар йилида энг унутилмас кун бўлиб ўтарди. Ҳозир ҳам шундай бўлсин ишқилиб. Унинг битта китоби манда қопкетган. Ўзимдамасу, лекин ундан олгандим. Кеча “Алпомиш”ни ёнидаги камбағалгина китоб дўконидан ўша китоб нусхасини топдим. Лекин бир томони янгиланган Зоминни кўргим келмаяпти, иккинчидан уёққа борсам, уйдагилар оёқ-қўлимни боғлаб, уйлантириб юборишларидан хавфсирайман )