Вақт етмади

Аввалги блогпостни ҳам ҳозиргидек ёмғир қуяётган вақтда ёзган эдим.

Аввалгисини ҳам блог админкасига тўғридан-тўгри ёзиб кетган эдим.

Аввалгисини ёзишимдаям кайфиятим жуда шилталанган эди.

Бугун бир қиз фақат футболчига эрга тегишини айтгани сабаб эмас бу ҳолатимга. Ёмғирдан ҳам хафа бўлмайман. Вақт ҳақида бугун кундузги твиттерда айланган твитлардан олдинроқдан бери ўйлаётган эдим.

Ҳа, энди футболчи сифатида муваффақият қозониш учун жуда кеч бўлган. Умуман, спорт ва санъатнинг бир талай соҳаларида намоён бўлишга жуда кеч бўлган.

Ҳозир бир кунлик ишларни қилиб юрибман, ўша ҳамма билган тирикчилик, кун ўтказиш юзасидан. Бир вақтлар оламшумул ишлар қилишга бўлган даъволаримдан зарра қолмади.

Бу вақт ичида зўр футболчи бўлиш уёқда қолсин, зўр олим, сиёсатчи, жамоатчи ва ҳоказо ва ҳоказолар бўлишим имконларимни бой бердим.

Неча-неча чиқинди қутиларини улоқтирилган имконларим билан тўлдирдим.

Энди ўттизга кирмай ўтин бўлмасим учун вақт етармикин?

Ҳали ҳам шошиб, вақт етмай қолишидан қўрқиб, лекин номаълумлик сари кетаяпман.